12 yıldır yayın hayatını sürdüren ilkeli ve seviyeli edebiyat eleştiri dergisi VİRGÜL maalesef yayın hayatına noktayı koyuyor.. Ekonomik zorluklar ve dağıtım tekellerinin yol açtığı sorunlar nedeniyle uzun süredir zorluklar çeken VİRGÜL dergisi kapanma kararı aldı. Kasım-Aralık sayısı olan  131. sayısıyla yayın hayatına son veren VİRGÜL dergisi yazarlarına , emek verenlerine yıllardır bize kattıkları için teşekkür ediyoruz. Bir gün yine raflarda VİRGÜL’ü görmek dileğiyle VİRGÜL dergisinin 131. sayısındaki editörün kapanış yazısını sizlerle paylaşıyoruz..

Noktalı Virgül

Virgül, editörün köşesinin baştacı edilmediği, hatta editöryal notların birkaç yılda bir, çok önemli durumlarda belirip sonra yine kayıplara karıştığı bir dergi oldu hep. İşte böyle çok önemli durumlardan biri: Okumakta olduğunuz, Virgül’ün son sayısı. Ekim 1997’den beri, 12 yılı aşkın bir süredir aralıksız yayımlanmakta olan dergimiz tahmin edilebilecek ekonomik zorluklar ve dağıtım sorunları yüzünden yayın hayatını sona erdiriyor. – Aslında Virgül için çok uzun zamandır ciddileşmiş sorunlar bunlar; bir yıl önce derginin periyodunu iki aya çıkararak geçici bir çözüm denemiştik… Editörden köşesi de en son bir yıl önce, periyot değişikliğinin duyurusu için kullanılmıştı. Bir de derginin kapandığı söylentilerinin asılsız olduğunu belirtmek için. Bu kez kulağımıza bir şey gelmedi, ama söylentiler doğru: Kapanıyoruz.
12 yıl boyunca 131 sayı yayımlanmış; çok güzel sayılar yaptık, daha az güzelleri de oldu, hatta çok içimize sinmeyen sayılar da… Ama belli bir ortalamanın üzerinde kalmayı, en başta tasarladığımız formatın, en baştan beri oturtmaya çalıştığımız duruşun dışına çıkmamayı başarmış sayabiliriz kendimizi.
Virgül’ün ardında bir iz bırakmış olacağını umarız.
Virgül arşivinin, son yılların yayın dünyasına gürültüden uzak, serinkanlı bir ayna tutmaya devam edeceğini söyleyebiliriz belki. Başka ne denebilir? Tabii ki üzgünüz. Dergi öncelikle bir alışkanlıktır, okuyanlar için olduğu kadar onu hazırlayanlar, ona emek verenler için de. Biz mutfaktakiler, doğrusu Virgül’e çok alışmıştık.
Virgül’e bunca yıl boyunca emek vermiş herkese, yazarlarımıza, okurlarımıza, katkıda bulunanlara, abonelerimize, dergiyi destekleyen yayınevlerine çok teşekkür ederiz.

VİRGÜL ,

(Kasım – Aralık 2009 , Sayı : 131)

Yeniden AYLAK ADAM.. Yusuf Atılgan’ın ölümünün yirminci, Aylak Adam’ın yayımlanışının ellinci yılında AYLAK ADAM Yapı Kredi Yayınları tarafından özel bir baskıyla tekrar yayınlandı. 

Geçen yıl Üvercinka’nın (Cemal Süreya), geçen ay da İshak’ın (Onat Kutlar) 50. yıl özel baskısını okuruyla buluşturan YKY,  Yusuf Atılgan’ın ölümünün yirminci, Aylak Adam’ın yayımlanışının 50. yılını da özel bir baskıyla anıyor: Yusuf Atılgan’ın unutulmaz romanı Aylak Adam, hepsi numaralı, 3 bin nüshalık tek bir basımla yeniden yeniden raflara taşınıyor. (ALINTILAR : YKY – Yapı Kredi Yayınları) 

AYLAK ADAM’dan :

‘..Orada duran paltosunu kucağına aldı. Kadın oturdu. Çantasının üstünde uzun tırnaklı uzun parmakları vardı. Az sonra ışıklar sönünce kadın koltuğun ötesine doğru toplandı. Bu çabuk kaçış onu yanındakinin bir yerine gerçekten değmiş gibi üzdü. İçinde kıpkızıl bir öfke kabardı. “Hay lânet olası. İnsem mi beynine?” Kendini güç tuttu. Bu öfke bir kırgınlık, bir başkalarına küsme duygusuyla karışıktı. Seveceğini sandığı insanlar bunlar mıydı? Perdede dünya haberleri gösteriliyor. Bu “karı”nın yanında kalırsa bir şey göremeyecek. Kalktı. Sıradan çıkarken birinin ayağına bastı. Adam hiç seslenmedi. “— Çüş!” falan deseydi bir yanını kırardı. Gitti ilerde boş bir yere oturdu. Arkasında, alaca karanlıkta belli belirsiz kıpırdayan insan suratlarına meydan okurcasına baktı. Ama onu kimse görmedi.
İki saat sonra kalabalığın içinde, sinemadan bir dar sokağa çıkan sanki başka birisiydi. Düşünüyordu: “Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar.” Saatine baktı: Dört buçuğa beş vardı. “Eve gidip okusam.” Durağa yürüdü. “Bunları kurtarmanın yolunu biliyorum. Kocaman sinemalar yapmalı. Bir gün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı bunlara. İyi bir film görsünler. Sokağa hep birden çıksınlar…” Kafasından geçene güldü. Duraktakiler dönüp baktılar. Kadının biri kaşlarını çattı. Sokakta kendi kendine sesli gülünemeyeceğini bilmeyen yoktu. “Ne adamlar be. Güldüysem güldüm, size ne?” Duramadı orda, yürüdü. Eve gitmeyecek. İçindeki ‘sinemadan çıkmış kişi ’yi öldürdüler. Sağ kalan sıkıntılı, kızgın. Hep ölçülü biçimli mi davranmak gerek? Kim demiş? Başkaları onu eve gidecek sanırken o gidip bir meyhanede içecek. Yolun çivisiz yerinden karşıya geçti. Kayıp giden otomobiller duraksadılar. Bir şoför sövdü..’

Korkma Ben Varım

İletişim Yayınları

1. Baskı : 2009

Sayfa : 424

Korkma Ben Varım

“Öldürdüğüm insanlarla iyi arkadaş olacağımızı düşünmüşümdür hep.”

Dublörün Dilemması’nın yazarından komik, hızlı, şoke edici bir roman daha.

Gönül İşleri Bakanlığı’nda basın müşaviri dövüş ustası Fu.

Başkalarının intikamını alarak hayatını kazanan Gıcırbey.

Tarih öğretmeni dilber Şebnem Şibumi.

Padişah yorganları satıcısı Enver Paşa.

Dul gangster Hayati Tehlike.

Mr. Spock, Abdülcabbar, Ruhiye Hanım, papağan Huduni, cin Jajha, Atom Bombacıyan, Uçan Kız, Abidin Dandini, Leyla Kalahari ve diğerleri…

Korkma Ben Varım’ın her sayfası sürprizlerle dolu.

Aşk, dostluk, intikam, yalnızlık ve şiddetin ustaca harmanlandığı roman, olağanüstü bir enerji saçıyor.

“Bu kitap karnaval sırasında baş gösteren bir bombardımana benziyor.” – MURAT UYURKULAK

(Kitap kapağındaki fotoğraf : Ah Muhsin Ünlü (Onur Ünlü) , Gökdemir İhsan Gürsoy , Alper Canıgüz.)

Dublörün Dilemması

İletişim Yayınları

1. Baskı : 2005

Sayfa : 263

Dublörün Dilemması Arka Kapak :

Murat Menteş, okumacı, tartışmacı, kavgacı, yani kışkırtıcı bir yazar arkadaşım. Onunla çekişirken çiçek açarsınız. Yazarlık macerasını ben de merakla izliyorum. Peşinen söyleyeyim, fiktif, tümden hayal ürünü metinler sevmem, fakat Murat Menteş’in birbiri peşi sıra kurduğu cümlelerin gücü, benim kendimce şikayetimi kuruntuya dönüştürdü. Ben, Murat’ın yaşındayken kelimelerle kasap gibi boğuşuyordum; Murat aksine, kelimeleri kırbaçlayıp cümleler içinde düzene sokuyor ve bunu pek mahirce başarıyor. Bu yüzden Dublörün Dilemması çok canlı, renkli, inceden felsefi çığlıklarla bezeli bir kitap ve hızla yaklaşan bir yazarı işaretliyor… Böyledir, edebiyat kavgayla başlar huzurla sona erer derler; gerçi ben görmedim, hayırlısı Murat için olsun!..
Nihat Genç

Çok acayip. Çok tuhaf. Müthiş!.. Böyle bir kitabın yazıldığına inanamıyorum. Okuyun, siz de inanamayacaksınız!
Hakan Albayrak

Dublörün Dilemması ilginç, heyecanlı, eğlenceli, derinlikli…
bir roman. Ama galiba en önemli özelliği, bize sözcüklerin gücünü hatırlatması. Hiperaktif bir zekanın ürünü, bu baş döndürücü macerayı okumak büyük keyif! Ben sevdim eller alsın.
Alper Canıgüz

‘..Lope De Vega’ya , Shakespeare’e , Marlowe’a , Ibsen’e , Moliere’e saygım sonsuzdu ; gelgelelim artık tiyatro çağı kapanmıştı. Hayatın kendisi öylesine hileli hale gelmişti ki , tiyatroda ancak can çekişme sahnelenebilirdi..’-M. MENTEŞ / Dublörün Dilemması

MURAT MENTEŞ :

İstanbul’da doğdu. Bisiklet tamiriyle uğraştı, ufak tefek sihirbazlık numaraları öğrendi ve amatör olarak boksla ilgilendi. Yediği yumruklar dayanılmaz bir raddeye gelince, ringlere veda edip şiir yazmaya koyuldu. Dergilerde, yayınevlerinde, gazetelerde çalıştı. Kaosa Mütevazı Bir Katkı’da (2001, Şûle Yayınları) medyanın bozucu ve yıkıcı tesirlerini konu etti; Aynalı Barikatlar’da (2003, Şûle Yayınları) ise terörün gündelik hayatlarımıza sindiğini öne sürdü. 2005 yılında İletişim Yayınlarından ‘Dublörün Dilemması’ ,  2009 Kasımında ise yine İletişim Yayınlarından ‘Korkma Ben Varım’ çıktı.

‘GAZETECİ :  kitabında kelimelerle oyun oynayarak, fırlama ifadelere başvurarak can sıkıntını mı gidermeye çalışıyorsun murat?

MURAT MENTEŞ : ben aslında ‘kelime oyunu’ tabirinden hoşlanmıyorum. kelimeler nimettir, nimetle oyun olmaz.’

‘..Sonuçta savaş dediğimiz şey , anlamadığımız ne varsa odur. Bu böyle gitmezdi..’ 

L.F. CELINE / GECENİN SONUNA YOLCULUK

‘..Bu karanlık , omzunuzdan öteye uzattığınızda sizi kolunuzu bile göremeyeceğinizi düşündürecek kadar koyuydu ve benim onun hakkında bildiğim tek şey – ama işte bunu da en ufak bir tereddüde yer bırakmayacak kadar kesin olarak biliyordum – bu karanlığın feci ve sayısız cinayet istekleriyle dolu olduğuydu..’

L.F. CELINE / GECENİN SONUNA YOLCULUK

‘..Kafalarımızın üzerinde , şakakların iki hatta belki de bir milimetre yakınında , yazın bu sıcağında , sizi öldürmek isteyen kurşunların havada arka arkaya çizdikleri o alımlı uzun çelik ipler çınlıyordu. 

Şimdiye kadar kendimi hiç bütün bu kurşunlarla şu güneşin ışığı arasında hissettiğim kadar gereksiz hissetmemiştim. Bu devasa , evrensel boyutta bir soytarılıktı..’

L.F. CELINE / GECENİN SONUNA YOLCULUK 

‘..Şöyle bir düşününce , insanların birbirlerine karşı aynen evler gibi , bu kadar sıkı korunuyor olmaları ne de umut kırıcı..’

L.F. CELINE / GECENİN SONUNA YOLCULUK

GECENİN SONUNA YOLCULUK

Yazar : Louis Ferdinand Celine

Çevirmen : Yiğit Bener

Yayınevi : YKY – Yapı Kredi Yayınları / Kazım Taşkent Klasik Yapıtlar

Sayfa : 573

‘Fitz dünyadan nefret etmesine yol açanı adlandıramıyordu. Gene de her sabahın onu kumpasa getirip uyandırdığını ve her akşamın ketenpereye düşürüp uyuttuğunu hissediyordu. Aldatılmışlık, aldatılmışlık duygusu buydu işte.. Kimdi aldatan , neden aldatmıştı , onu bilen yoktu..’ – Yabanda Gezinti / NELSON ALGREN

Kitap Arkası :

 Amerikan edebiyatının hatırı sayılır büyüklerinden, “Garibanların, işsizlerin, evsizlerin, kadın satıcılarının, fahişelerin, dolandırıcıların, madde bağımlılarının, ayyaşların, zırcahillerin, suçluların, kaybedenlerin, hem de suç işlerken bile kaybedenlerin dünyasını” anlatan usta yazar Nelson Algren’in, Birleşik Devletleri kökünden sarsan 1930’lardaki Büyük Buhran’da, “Beyazlar arasında beyaz olamayan” bir delikanlının evini terk ettikten sonra “Yaban”da, yani vahşi hayvanlara dönmüş insanların yaşadığı, cehalet, sefalet, ırkçılık, fakirlik, sömürü ve ahlâksızlıkla kaynayan Amerika’da kısacık gezintisini anlattığı, yayınlandığında büyük çıngar çıkaran, düzen yanlısı bütün yayın organlarınca aşağılanan, rock şarkıcısı Lou Reed’in romanla aynı ismi taşıyan “A Walk On the Wild Side” isimli şarkısına esin kaynağı olmuş ve büyük ustayı en büyükler seviyesine taşımış, acıklı ve gülünçlü, kendi deyişiyle “en iyi” romanı.

Romanın Orijinal Adı : A walk on the wild side

Yazar  : Nelson Algren

Çevirmen :  Algan Sezgintüredi

Sayfa : 345

Yayınevi : Versus

‘..

– Ya içmediğin zamanlar ?

– O zaman ararım.

– Hep arayacaksın sen. Ya resim , ya kitap…

– Tutamak sorunu. İnsanın bir tutamağı olmalı.

– Anlamadım.

– Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde gider gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insanlar yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur ; kimi müdürlüğüne ; kimi işine , sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi , en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez. Kağızman köylerinden birinde bir çift öküzüne tutunan bir adam tanıdım. Öküzleri besiliydi, pırıl pırıldı. Herkesin, ‘Veli ağanın öküzleri gibi öküz yoktur’ demesini isterdi. Daha gülünçleri de vardır. Ben toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü , sahteliğini , gülünçlüğünü göreli beri , gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum : Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz , benimle birlik düşünen, duyan , seven bir kadın!..’

AYLAK ADAM – YUSUF ATILGAN (Yapı Kredi Yayınları)