ÖNDEYİŞ
Bambaşka bir insanım ben,
hem çalışkan
hem tembelim,
bir amacım var ama amaçsızım yine de!
Elim her işe yatmaz öyle,
beceriksizim,
utangacım, kabayım,
hem kötüyüm
hem iyiyim.
Kutuplar birleşir içimde
Doğu’dan Batı’ya kadar,
kıskançlıktan sevince kadar.
Bilirim, böylesi sevilmez insanım,
ama asıl değerli olan
bana kalırsa kutuplardır!
Saman yüklü bir kamyon gibi
yüklüyüm ben de.
Sesler arasında uçarım,
dallar arasında uçarım,
gözlerim kelebeklerle dolu,
samanlar taşar her yanımdan.
Bütün canlıları selamlarım!
Tutkuluyum, ateşliyim, coşkunum!
Sınırlar dikilmiş önüme;
bilmiyorum Buenos Aires’i, New York’u
bilmek isterim;
Londra sokaklarında gezmek
ve kırık dökük İngilizcemle
canım kimi çekerse
onunla konuşmak isterim.
Çocuklar gibi asılıp bir tramvaya
dolaşmak isterim sabahları Paris’te.
Sanatın da, benim gibi,
çeşitli yanları olsun isterim;
yorsa da beni sanat,
canımı çıkarsa da,
kuşatılmış olmak isterim sanatla.
Her şeyde kendimi görürüm biraz;
yakınlık duyarım Yesenin’e,
Walt Whitman’a,
Bütün çalgıları avucunda tutan
Moussorgski’ye,
Ve el değmemiş çizgisini götüren Gauguin’e.
Kayak yapmayı severim kış gelince,
uykusuz gecelerde şiir yazarım;
sevmediklerimle alay etmeyi
ve tutup bir kadıncağızı
derenin bir kıyısındaa öteki kıyısına
geçirmeyi
severim.
Kitaplara dalarım, çalı çırpı taşırım;
umutsuzluğa kaptırırım kendimi bazen,
ne istediğimi bilmez olurum.
Ağustos’un kavurucu sıcağında
buz gibi bir karpuz dilimini
kemirmek hoşuma gider.
Ölüm aklıma bile gelmez,
şarkı söylerim, içki içerim,
kollarımı açıp çimenlere uzanırım,
bu koskoca dünyada bir gün ölürsem
dünyanın en mutlusu olarak öleceğim. (1957)
YEVGENI YEVTUŞENKO
ŞİİR
Şiir bir barış sığınağı değildir
Şiir yırtıcı gücü savaşın.
Onun da taktikleri vardır, kendince oyunları.
Savaş savaş olmalı.
Şair bir asker.
Ve haklıysa,
hakkıdır her şeyi denemek de
dalarken duman ve ateşin ortasına.
Geride o gizlice sürünen fareler
nasıl bilebilir kaç adamın
çarpıştığını ateş altında?
Titreşen fareler
cepheden o güvenli uzaklıkta.
Onlar için,
-o fareler ah-
göstermelik bir tavırdır cesaret olsa olsa.
Ve hepsi hepsi ihanettir
savaş yöntemleri de..
Nedir işleri peki hainin
kendini yüceltmek için
onun mertebesine
damgalamak kahramanı ‘hain’ diye.
Şair dediğin
Kutuzov gibi olmalı
apaçık görünmeli yerine.
O, geri çekilir kimi
tam ilerlemeye.
Bitkindir,
bir kuyudaki suyun yarısını tüketir.
Uyumak ister elbette.
Ama bir başkumandanın gözleri,
iç benliğidir ona kumanda eden
hep bir yükseklikten
görmek için ilerisini.
Onun güçlü elleri
saatine ayarlıdır topların
yük trenlerinin
bayrakların.
Ki onlar
düşünüyor sansınlar sağdaki süvarilerini.
Oysa o soldakilerin şafaktan beri
hücum borusunu beklediklerini bilir,
Ormanın gerisinde
burun delikleri titreyerek
ateşe hazır.
Şairin savaşı
ne zaferin şanı,
ne rütbe, ne emirler adınadır.
Varsın olsun ona sağdan soldan
kara çalanlar!
Küçülür yalancılar onun bakışlarıyla.
Sadedim odur – bir şair…
şair can verdiğinde,
ölümünde bile, evet
korkudan titretir.
Silahlarını indirmemiştir çünkü öldüğünde-
gazabı bakışlarında öylece kalır
korkarlar gözlerini gagalamaktan.
ve o hep aynı savaşçıdır,
öldüğünde de
öldüğünde de
yılgıdır düşmanın içinde. (1962)
YEVGENI YEVTUŞENKO
GENÇLERE YALAN SÖYLEMEK YANLIŞTIR
Gençlere yalan söylemek yanlıştır
Yalanların doğru olduğunu göstermek yanlıştır.
Tanrı’nın gökyüzünde oturduğunu ve yeryüzünde
işlerin yolunda gittiğini söylemek yanlıştır.
Gençler anlar ne demek istediğiniz. Gençler halktır.
Güçlüklerin sayısız olduğunu söyleyin onlara,
yalnız gelecek günleri değil, bırakın da
yaşadıkları günleri de açıkça görsünler.
Engeller vardır deyin, kötülükler vardır.
Varsa var, ne yapalım. Mutlu olamazlar ki
değerini bilmeyenler mutluluğun.
Rastladığınız kusurları bağışlamayın,
tekrarlanırlar sonra, çoğalırlar,
ve ilerde çocuklarımız, öğrencilerimiz
bağışladık diye o kusurları, bizi bağışlamazlar.
YEVGENI YEVTUŞENKO
‘BABİ YAR..’, YEVGENI YEVTUŞENKO,, Çeviri : ÜLKÜ TAMER, NESRİN ARMAN, BROY Yayınları, Ekim 1997, 128 Sayfa..