‘yürekleri kara bağlamış, kara sesli, aydınlık düşmanı zavallılar.. yakmakla bitiremediniz kırmakla mı bitireceksiniz.. 

can babayı ancak güldürebilirler..

o okkalı bir küfür savurarak nasıl da gülüyordur şimdi..

‘siz benim mezarımı parçalayarak beni kıramazsınız.. incitemezsiniz…  ben hayatı dibine kadar yaşadım.. üç kere intiharın eşiğinden döndüm.. acı çektim.. sevdim.. rakı içtim.. ve en önemlisi şiir yazdım.. 

ağlıyorsam gözyaşım iki gözüme dursun.. vermişim ben canımı al- uzun bir havaya…’

‘TAFLAN’

This entry was posted on Pazartesi, Ağustos 22nd, 2011 at 4:07 pm and is filed under Güncel, Hayata Dair, Şiir, Yazar : 'Taflan'. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.