dönüşmeden,
değişmeden gün olmaz
çare bulmaz
hergün yeni bir güne başlamanın farklılığında olup hayatına bir şeyler katmayı dert edinen insanların yanında yer alır sesi Jehan Barbur’un.
Gidilen her yerden topladığım ve sürgülü naylon poşetlere doldurduğum sıvı katı cisimlerim var evimde. Kum, taş, yazı, mürekkep, gözyaşı, pas, kahkaha, boya, , yün, kıl, tüy, kir, koku. Onlar besliyor, onlar büyütüyor beni. Varlığımın gerçekliği ancak o zaman inandırıcı geliyor. Aksi takdirde ben de sen de boş bir sayfa değil miyiz zaten? diyerek biyografisinde girizgah yapmış güzel sesli kadın. Kitap okur gibi bi hissiyat onu dinlemek, dinlemeyi bıraktığınızda dahi içinizde yer edinen, altı çizilesi dizelerden oluşan sözlere sahip bi zenginlik. Huzur bulmanın yanında, kendimizi sorgulamamıza sebebiyet veren bir aktivite. Kulak vermeye başladığımda günlerce ilk yaptığım iş, onu açmak, ona açılmak oluyor. az konuşup çok düşünmek şarkılarını dinlemenin etkilerinin başında gelmekte.
Masal dinlemenin büyükler içinde geçerli olduğu, geriye bakmanın unutulduğu dünyamızda bize şöyle seslenmektedir;
Belki çocukluktan kalan
Küçücük bir hikayenin
Ardından gitmek içindir uykular
Belki yaşanmamış yaşanacak
Onca hayal peşinden koşmak için
Bütün masallar.
fikirlerden çok olayların, durumların ve ilişkilerin arasında boğulan insanları sallar birazda, kendine gel niyetine. Çok şey yapmak isteyip heves kıvamında kalmak, hiçbir şey yapmayıp hayal kırıklığına karşı korunaklı durmak, her şeyi yarım bırakıp bitirilen bir hikayesi olmayan
Biz yığınlara seslenir;
kalabalık bir sokak belki hayat
sen her köşe başı
yorgunluktan mı bu halim
düşünmek bile zor
kelimesiz geldiğim
fikirler yol almaz
dağınıklıktan mı bu halim
durulmak artık zor
geçmişte bitirdiğim
hüznümde hal kalmaz
toplanmamış bir oda
benle hayat
sen
yağmur sonrası…
çoğumuz için kendi içinde yaşamaktan umudunu kestiği, varolan düzenin gerektirdiği evlilik, garantili ve sallantıdan, heyecandan koşar adım kaçanlar için bir güvencedir.
Aşk ise, bir çoğunun ekranda tanık olduğu, bir kısmımızın okuduğu, azınlığın ise irdelediği ve yaşadığı bir kavramdır. Çoğunun söze dökmediği ama dinlerken kendine baktığı bir aşk şarkısında sıra;
Hiçbir şey bitmez
Hiçbir şey ölmez
Hiçbir şey sonlanmaz
Yokolup da kül olmaz
Umudum senleyken yitmez
Her görüşte yeniden aşktır bu belki.
Boş bir güne aldanıp
Uzun uzadıya ağlayıp
Kendimi seninle barıştırıp belki
Gün be gün özleyip ama iki çift laf edemeyip
Tek başına aşık olmaktır bu belki
Sonsuz bir tekrar bu
Seninle tüm yenidenlikler
Cansız bir aşk avuntusu bu
Her görüşte can bulup güzelleşen.
Geç Kalmış Şermin’in Yeri benim yerini ayrı tuttuğum, kelimelerim anlatırsam kifayetsiz kalacağı türden bir değere sahip. Dinleyin, ne dediğimi anlayacaksınız…
‘HERDEM’