’30 ağustos..
bahtsız.. sen bir budaladan başka nesin.. yaptığın , kendini kandırmaktan başka ne ki.. bu sonu gelmez delice tutku nereye varacak.. bütün dualarım lotte için ; imgelem gücüm onun görüntüsünden başka hiçbir şey yaratamaz oldu , beni çevreleyen bütün dünyayı yalınızca onunla ilişkisinde algılayabiliyorum ve böylece – ondan kopmak zorunda kalana dek – birkaç saatliğine mutluluğu tadıyorum.. ah wilhelm.. yüreğim beni niçin sıkıştırıyor.. lotte’nin yanında bulunduğum iki-üç saat boyunca görüntüsünü , davranışlarını , sözlerindeki tanrısal dışavurumu tadabildiğim zaman , bütün duyularım gitgide geriliyor , gözlerim kararıyor , kulaklarım işitmez oluyor ; yüreğim , sanki bir katilin eli gırtlağıma sarılmışçasına vahşi çırpınmalarla duyularımı rahatlamaya çalışsa da , bu çaba , içimdeki kargaşayı çoğaltmaktan başka hiçbir şeye yaramıyor wilhelm , çoğu kez dünyada olup olmadığımı bile bilemiyorum.. öyle olunca ya lotte , ellerine kapanmak ve gözyaşı dökerek sıkışan yüreğimi soluklandırmak gibi zavallı bir avuntuya izin veriyor ya da açıklara , dışarılara kaçıp gitmek zorunda hissediyorum kendimi ve doğanın enginlerinde dolaşmaya çıkıyorum ; işte o zaman , dik bir dağa tırmanmak , sık bir ormana dalıp beni yara bere içinde bırakan çalılıklar ve derimi yırtan dikenlerin arasında kendime bir geçit açmak bana sevinç veriyor.. böyle biraz olsun kendime geliyorum.. biraz.. sonra da yorgunluk ve susuzluktan düşe kalıp dolunayın tepemde ışıdığı karanlık gecelerde yaralanmış ayaklarımı sonunda dinlendirmek için ıssız ormanın eğri büğrü bir ağacının altına oturduğumda bitkin bir huzur içinde alacakaranlıkta uyuyakalıyorum..
ah wilhelm.. bir manastır hücresinin yalnızlığı , keçi kılından yapılmış bir giysi , dikenli bir kemer : işte sana ruhumun özlemini çektiği deva.. adieu.. bu sefalete , mezardan başka bir son göremiyorum..’
GENÇ WERTHER’İN ACILARI , JOHANN WOLFGANG VON GOETHE..
Türkçesi : NİHAT ÜNLER , CAN Yayınları , Ağustos 2007..
