AKARSUYA BIRAKILAN MEKTUP.. – Hasan Hüseyin Korkmazgil

AKARSUYA BIRAKILAN MEKTUP

‘İncecikti

gül dalıydı

dokunsam kırılacaktı

dokunmadım

kurudu’ 

 

gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç

ağaçlar bükmesinler n’olursun boyunlarını

neden akşam oluyorum tren kalkınca

kırlangıçlar birdenbire çekip gidince

mendiller sallanınca neden tıkanıyorum

öyle çok acımasız ki öyle birdenbire ki

az önceki çiçekler nasıl da diken diken

gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç  o sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik bitti

o elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti

artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz

günler devlet alacağı, yıllar bir kadehcik buzlu rakı

oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı

kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı

nerde şimdi nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğu

gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç 

HASAN HÜSEYİN KORKMAZGİL

LİMANLARIM

şu anda

başını kanatları arasına gömmüş

geceye hazırlanan

göçmen bir kuş gibiyim

külrengi bir yalnızlığı

bütün genişliğiyle

bütün derinliğiyle

çırılçıplak yaşıyorum

en küçük bir esinti

bir kıpırtı

şu anda

 

yağmış ve durulmuş bir gökyüzü

kafamın içi..

HASAN HÜSEYİN KORKMAZGİL

Comments are closed.