‘düşünen her kişi sabah kalkar kalkmaz kusmaktan alıkoyamaz kendisini..’ – thomas bernhard

“neredeyse beş yıl süren bir yargılama sonunda ‘hrant dink’ abimizle ilgili davada karar verildi.. kararın verilmesiyle birlikte tartışmalar, protestolar, kararı haklı bulmalar, karşı çıkmalar birbirine karıştı.. demeç veren verene..

bu süreçte şu da bir kez daha su yüzüne çıktı : yaklaşık on yıldır onlarca ‘ünlü davayı’ takip eden medyada hukuktan zerre kadar anlayan bir insan yok ve varsa da var olan hukuk danışmanları da zerre kadar yorumlama yeteneğinden yoksunlar..

laf kalabalığı yapıp duruyorlar, yok tck bilmem kaçıncı madde, yok cmk bilmem kaçıncı madde..

‘ne diyorsun adamım sen ya..’

‘ne vızıldayıp sayıklıyorsunuz günlerdir..’

hele geçen anlı şanlı bir haber kanalındaki tartışmaya gözüm takıldı, programın sunucusu ‘ağır abilerden erhan tuncel’in avukatı meslektaşıma ‘kararı temyiz edip etmeyeceklerini’ soruyor :

‘………….. edecek misiniz..’

‘evet edeceğim..’ diyor..

dediği anda da lafı ağzına tıkıyor programın sunucusu ve bangır bangır bağırmaya başlıyor:

‘evet, evet sayın seyirciler erhan tuncel’in avukatı bile kararı temyiz edecek..’

ekranın alt köşesine hemen ‘son dakika’ yazısı giriliyor ‘flaş flaş flaş : ‘erhan tuncel’in avukatı bile kararı temyiz edecek..’

lan bir dur, adamı dinle, sözünü bitirsin, ayıp yahu, adam kararın neresini temyiz edecek bir dinle..

müvekkili cinayetten, örgütten beraat etti diye temyiz eder mi kararı.. bu kadar zekadan yoksun musun sen ey cahil spiker bozuntusu..

müvekkili başka bir olaydan, yıllar önceki hamburgerci bombalamasından on yıl yemiş, tabi ki onu temyiz edecek..

müvekkilinin yararına olan bir kararı temyiz etmek hangi akla mantığa sığar.. meslektaşımız gülümseyerek bekliyor, dakikalar sonra konuşma fırsatı verilince ‘ben beraati temyiz etmeyeceğim ki’ diyor..

spiker bozuluyor hemen çünkü az önce yarattığı heyecan dalgasının balonu suratında patlıyor beş dakika geçmeden..

işte böyle bir ortam var ülkemizde.. bu cinnet ortamında da akıl sağlığımızı korumalıyız öncelikle..    

neyse davaya gelelim yine.. o kadar tartışmaya, gürültü yapmaya ne gerek var ki.. her şey ayan beyan ortada değil mi..

devletin sevmediği vatandaşlarından birisi katledilmiş, katledenlere göstermelik cezalar ödül gibi dağıtılmış.. e daha ne istiyoruz ki.. adalet sağlanmış işte, allah razı olsun yüce devletimizden deyip susmamız gerekiyor..

parkta oturup çekirdek çitleyen gençlerden örgüt yaratan, aynı minibüste tesadüf yolculuk eden insanlardan örgüt yaratan, parasız eğitim istiyoruz diyen öğrencilerden örgüt yaratan, tutuklu ziyaretine giden arkadaş grubundan örgüt yaratan, aynı fabrikada çalışıp da birbirini tanımayan ve hatta sendika üyesi bile olmayan ama hak aramak için bir araya gelen işçilerden örgüt yaratan, 4-c yasasına karşı eylem yapan işçilerden örgüt yaratan, henüz yayınlanmamış kitaptan örgüt yayını, yazarından da örgüt üyesi yaratan, okulda saldırıya uğrayıp güvenlikleri için okulun kapısından beş kişi ya da on kişi topluca çıkmak isteyen öğrencilerden örgüt yaratan bu devlet değil mi.. on sekiz yaşındaki çocuğa küçüklüğünden beri takılan lakabı ‘kod adı’ yapan ve organize çeteden acımasızca tutuklayıp aylarca cezaevinde yatırıp okulundan edip sonra sırıtarak beraat veren bu devlet değil mi.. üç kişi kaldırımda yan yana yürü seni örgüt yaparlar.. ağzını açamazsın.. üç kişi akşama bira içelim diye sözleşin ‘hop değiş tonton’ sabaha varmadan örgüt olursun.. ha bira içmek için değil de adaçayı içelim akşama diye sözleşin devletin işine gelmezse yine örgüt yaparlar.. alkol olup olmamasında sıkıntı yok, sakın yanlış anlamayın.. sadece alkol kullananlar örgüt olmuyor, kullanmayanlar da aynen yaratılabilecek bir örgüte konu olabiliyorlar..

neyse gırgır yapmayı bırakayım diyeceğim fakat bu ortamda gırgır da yapılmadan akıl sağlığı korunmuyor ki..

kısacası örgüt bulmak ya da örgüt üyesi yapmak o kadar kolay ki bu ülkede.. ama nedense işte ‘hrant dink’ cinayetine gelince örgüt mörgüt ‘hayal’ oluyor..

bu olayda bir başka noktaya daha dikkatle bakmak gerekiyor : herkesin malumu son yılardaki meşhur politik davaların hepsinde herkesin bildiği bir ‘örgüt’ tespit edildi ve ülkemizin kanayan yarası onlarca siyasi faili meçhul cinayet dosyası tekrar açılarak bu örgüt davalarının dosyalarına eklendi..

ama ama ama sadece bir dava dosyası bu meşhur derin devlet örgütünün davasının dosyasına eklenmedi  : ‘hrant dink davası..’

daha hrant dink abimiz katledildiği ilk gün koşa koşa basına demeç vermeye giden görevli, görevsiz, emekli, faal onlarca siyasinin ve yetkilinin verdiği demeçlerde ortak nokta şuydu : ‘kesinlikle örgütlü bir iş değil, kahve köşelerinde pişpirik oynarken bir iki cahil gencin gaza gelip milliyetçi duygularının kabarmasıyla işlediği ferdi bir cinayet..’

hadi canım deme..  adamlar utanmadan sıkılmadan çıkıp günlerce bunu dikte ettiler insanların beynine..

bir yandan da ‘hrant dink’in yazdığı yazılardan cümleler yazının özünden koparılarak medyaya da servis edildi ki insanlar ‘ama o da tahrik etmiş canım’ desinler diye çalışmalar yapıp, dezenformasyon yürüttüler..

neredeyse hrant dink abimiz suçlu çıkarılmak üzereydi ki hala insan kalabilmiş yüzbinler hrant dink’in cenazesinde son kez ona eşlik edip yürüyünce, derin tezgahı çeviren pislikler ellerine yüzlerine bulaştırdıkları bu tezgahta biraz geri adım atıp seslerini bir süre kestiler..

yüzbinlerin yürüdüğü o yürüyüşten sonra dava süreci başladı, hrant’ın sevenleri yine her duruşmayı takipteydi..

ancak onlarca politik, siyasi veya örgütsel davayla ilgili haberler arasında basında hep geri plana atıldı hrant dink davası..

ve yukarıda da dediğim gibi onlarca siyasi cinayet, suikast davası derin devletin yapılanması olduğu iddia edilen davanın dosyasıyla birleştirilirken bu dava dosyası inatla ayrı tutuldu..

önce tetikçinin dosyası ayrılıp, çocuk mahkemesine gönderildi.. ona oradan şeker gibi, bir ceza çıktı..

sonra ‘büyük abilerine’ şeker gibi cezalar, tahliyeler çıktı..

ve dava bitirildi..

bayrak önünde çektirilen sırıtık salyalı pozlar da bile ayan beyan ortada olan örgüt ve örgüt desteği nedense yargılamada bulunamadı..

sonra ülke tarihinde olmayan şeyler olmaya başladı.. kararı veren mahkemenin üyeleri arasında medyada tartışmalar, sataşmalar, yorumlar başladı.. kararı veren mahkemenin başkanı bile verdiği kararı beğenmezken kamuoyundan bu kararı beğenmesini isteyen beyinsizler de yine ortaya çıkıp hönkürmeye başladılar..  ‘işte verdiler en yüksek cezaları, daha ne istiyorsunuz, örgüt olsa ne olur olmasa ne olur’ diyorlar günlerdir.. saklandıkları inlerinden birden fırlayıp konuşmaya başladılar aldıkları talimatları, tıpkı kurulmuş makineler gibi..  

öyle mi peki canım 5237 sayılı türk ceza kanunu ne diyor en az üç kişi kanunun suç saydığı fiilleri işlemek amacıyla bir yapılanmaya giderse örgüt sayılırlar diyor.. e peki burada nasıl örgüt yok.. şimdi iki tane beyinsiz kahvede kağıt oynarken ‘lan bu hrant çok konuşuyor, bunu sen bir koşu gidip indirip gelsen kağıt oynamaya sen gelince devam etsek’ demiş ve bunlardan birisi kalkıp istanbul’a gitmiş, yerini yurdunu bilmediği adamı bulmuş, takip etmiş ve kahpece arkasından yaklaşıp ensesinden vurarak öldürmüş öyle mi.. ülke tarihinin en büyük siyasi cinayetlerinden birisi işleniyor ve bu kadar basit öyle mi.. hiçbir istihbari ve lojistik çalışma yapmamışlar öyle mi.. sonra vuran pislik tetikçi saklanmış, yakalanmamış, elini kolunu sallaya sallaya ta samsun’a kadar gitmiş ve orada sırtı sıvazlanarak yakalanmış..

öyle mi..

bu kadar basit..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ha bir de olayın öncesi var : cinayet bağıra bağıra geliyorum demiş..

istihbarat raporları akmış durmuş devlete, fakat ortalarda dolanıp dolanıp, imzadan imzaya giden evraklardaki ihbarı hiç kimse görmemiş, duymamış.. derin bir sessizlikte kaybolmuş bu ihbarlar..

önce hrant dink abimiz, yaşadığı ilin valiliğine çağrılıp en üst yetkililerce ayağını denk alması konusunda uyarılmış, hukuk diliyle söylersek ‘tehdit’ edilmiş..

sonra da ayağını denk almayan hrant dink abimiz kahpece katledilmiş.. ama ama ama bu işi örgütlü bir yapı yapmamış.. ‘bireysel , münferit bir menfur saldırı..’ bu kadar basit işte.. zaten hepimiz biliyoruz ki ‘bireysel , münferit bir menfur saldırı..’ cümlesi bu ülkenin yazgısı.. ‘abdi ipekçiler, uğur mumcular, mehmet sincarlar, ahmet taner kışlalılar, musa anterler, doğan özler, turan dursunlar, cavit orhan tütengiller ve onlar gibi yüzlerce aydın, milletvekili, savcı, sanatçı katledilir ama hep aynı cümle hazırdır : ‘bireysel , münferit bir menfur saldırı..’     

devlete karşı en ufak bir hak arama amacıyla insanlar ses çıkarınca örgüt isimleri havada uçuşurken nedense bu devletin kimliğini ve pasaportunu taşıyan ermeni vatandaşı istanbul’un göbeğinde katledildiğinde örgüt bulunamıyor işte..

ülkemizde uygulamada ve öğretide benimsenen ve ilgili türk ceza kanununda tanımı yapılan yasadışı örgüt oluşturmak suçu ve yasadışı örgüt üyesi olma suçu eyleme geçmeden de hazırlık hareketlerinin de cezalandırıldığı bir ‘tehlike suçu’dur.. bu kapsama alınmasındaki amaç gelecekte işlenebilecek suçların önlenmesidir.. basit bir birleşme için bir araya gelme değil de toplum için tehlike yaratacak bir birleşmeyi cezalandırmak amaçlanır.. bu tip suçları basit bir birleşmeden ayıran unsurlar devamlılık, birden fazla suç için bir araya gelmektir.. ortada ortak bir niyet ve sayısı belirsiz sayıda eylem yapmaya yönelik ortak bir karar ve birlikte hareket etme kararlılığı olmalıdır.. bu kadar basit tariflerden sonra hukuk okumayan, bilmeyen bir insan bile ‘birlikte sayısız eylem yapan ve sürekli bir arada bulunup, ortak hareket eden hrant dink davası sanıklarının yapılanmasında örgütü açık seçik görür ve söyler..  ama beş yıllık bir yargılama sonucunda bu cinayette örgütsel yapılanma bulunamaması çok ilginç ve acı değil midir..

bu adamlar yaşadıkları ilde birçok olaya karışmış, hamburgerci bombalamış, adam dövmüş, tehdit etmiş, devletin ajanı olduğu söylenen ‘abilerden’ en jantisi sayısız rapor yollamış çalıştığı birimlere bu cinayet işlenecek diye ama raporları okuyup arşive atan herkes derin derin susmuş..

bu susuşta, görmezden gelme de bile ortak bir amaç, bir örgüt yok mu.. burada bile bir yapılanma yok mu..

var..

var..

var..

bayrak önünde sırt sıvazlanarak çekilen fotoğraflarda örgüt yok mu..

var..

var..

var..

ama hayır yokmuş be, ne yaparsın ey ‘bireysel , münferit bir menfur saldırı kurban adayı’ vatandaş..

insanlığınızla kalın..”

Crockett..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Comments are closed.