APTAL ÇOĞALMALARA

yanağından aldığım öpücük

ölüme vereceğim rüşvet içindir

kayalardan geri dönen köpük

kahkahası patlan denize inattır

 

gece ağarırken sırtından dağların

baykuş gözleri parıldaktır şaşmaya

yakamoz delişmeni içi gümüş ağların

aymaz tuzaklarıdır kudurgan doğaya

 

beklentide volkanlardan fışkıran lav

zaten isyanı değil midir aptal çoğalmalara

 

VÜS’AT O. BENER

 

 

 

 

 

 

 

 

İSE

 

yaşamak ölümse

sıcak soğuk bir

doğru eğriyle kesişir

eğri doğrudur

 

sevmek sonluysa

sevmemek sonsuz

uzat boynunu cellat

vurduğun kendi başın

 

uzay boşluğa açılır

boşluk uzaya

VÜS’AT O. BENER

‘MANZUMELER..’ ,  VÜS’AT O. BENER , YKY Yayınları , Ekim 2004 , 58 Sayfa..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

This entry was posted on Cuma, Temmuz 1st, 2011 at 1:54 pm and is filed under Edebiyat, Kitap, Şiir, Tadımlık. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.