‘bin demire baskın işte benim evrensığmazlığım..’ – TAHSİN SARAÇ

ANA ÖĞÜDÜ.. 

çiçekleri ezme yavrum

çiçekler bir yüreğe benzer

çiçek ezen, insan ezer.

 

sakın sen kuş vurma yavrum

en engin bir kardeşlikte

uçar kuşlar gökyüzünde.

 

tüfekle oynama yavrum

şakacığı bile çirkin

bir canlıyı öldürmenin.

 

gel bir çiçek ol sen yavrum

kendi ülkenin renginde

şu yeryüzü demetinde.

TAHSİN SARAÇ

İÇERDEN IŞIYABİLMEK..

 

senin gözlerin mavi

nerden ve ne sürem baksan

yıkanır göğün çividi.

 

bir filinta genç asılmış gibi acılı bir gece

bir dağ ozan öldürülmüş gibi allak bullak.

kanara kaçkını bir susku

uyusam, kirlenecek uyku.

 

ve yakılmış kitap külü döküklüğünde bir duygu

çiçek ezmiş pis bir pabuç gibi umursamaz, kör.

ışığın kötücül bir uru

lamba, bir en deligöz namlu.

 

duvar delen bir bungunluk, ama içim yeşil başak

bin demire baskın işte benim evrensığmazlığım.

ak bir alın, silen korkuyu

bir sevgi, ışıyan tan boyu.

 

senin gözlerin kara

nerden ve ne sürem baksan

yıldız ağar karanlığa.

TAHSİN SARAÇ

Comments are closed.