‘insanlar bütün zamanların en iyisi olanı okumak yerine hep en yeninin peşine düştüklerinden yazarlar kendi dönemlerinde şöyle veya böyle egemen olan fikirlerin dar alanına sıkışıp kalırlar : ve bu yüzden dönem kendi bataklığı içinde biteviye çırpınıp durur..
dolayısıyla okumak söz konusu olduğunda geri durabilmek (nerde duracağını bilmek) çok önemli bir şeydir.. geri durulacak yeri kestirmedeki maharetin esası , zaman zaman neredeyse salgın halinde yaygın olarak okunan herhangi bir kitabı , sırf bu yüzden okumaktan ısrarla uzak durmaktır denebilir , sözgelimi sebepsiz gürültü şamata koparan , hatta yayın hayatına çıktıklarının ilk ve son yılında birkaç baskıya ulaşabilen , sonra da unutulup giden siyasi veya dini risaleler , romanlar , şiirler ve benzeri böyledir.. ama şunu hatırdan çıkarmayın , ahmaklar için yazanlar her zaman karşılarında geniş bir dinleyici kitlesi bulurlar ; okuma zamanınızı sınırlamaya dikkat edin ve okumak için ayırdığınız zamanı da münhasıran bütün zamanların ve ülkelerin büyük kafalarının eserlerine tahsis edin , onlar insanlığın geri kalanını yukarıdan seyrederler , şöhretleri onları zaten bu hüviyetiyle tanıtır.. okunması halinde sadece bunlar gerçekten bir şeyler öğretir ve insanı eğitir..
hiçbir zaman kötü kitaplar çok az ya da iyi kitaplar çok fazla okunmaz : kötü kitaplar zihin için zehir mesabesindedir , aklı harap ederler..
iyi olanı okumak için kötü olanı hiçbir zaman okumamayı insan kendisine düstur edinmeli : çünkü hayat kısa ve hem zaman hem dinçlik insan için sınırlı..’
‘Okumak , Yazmak Ve Yaşamak Üzerine..’ , ARTHUR SCHOPENHAUER , SAY Yayıncılık , Çeviri : AHMET AYDOĞAN , 2007..
