‘bilmiyorum seni ilk nerede görmüştüm , nerede okumuştum ; nerede , ne zaman , nasıl karşıma çıkmıştın , sesini ilk nerede duymuştum , hangi bitmesini istemediğim rüyamda konuşmuştum seninle.. hatırlamıyorum.. sanki binlerce ışık yılı uzaktan ve yüz yıllar süren bir ayrılıktan sonra tekrar karşıma çıkmıştın..
ama kimsin , kimdin sen adela.. niye bu kadar tanıdıktın ve niye bu kadar yabancıydın.. sesinin depremine tutulduklarımın enkazı altında nefes almaya çalışırken karşıma çıktın.. belki de biraz olsun nefes almam için bana yardıma gelmiştin..
sonra seni araştırmadığım , aramadığım , gitmediğim yer kalmadı adela..
aylarca sana yazdım , sana konuştum..
fakat ne yazdıklarım , ne söylediklerim sana ulaşamadı hiçbir zaman..
ve bir gün senin bu kente geleceğini öğrendiğimde gülümsedim..
geldin..
gittim , karşında durdum sessizce ve sende kayboldum..
seni görmüş müydüm , duymuş muydum , seninle konuşabilmiş miydim..
son hatırladığım karşında susup kaldığımdı adela..
ne kadar yaklaşmak istesem de sana , sen benden gülümseyerek uzaklaşıyordun sonsuz bir sisin içinde.. bir kuyruklu yıldız misali çarpacakmış gibi yaklaştıktan sonra uzaklaşan sürekli bir düş müydün sen ? sesinin , yazdıklarının arasında yarı uykulu dolanan kayıp bir esrik aylak mıydım ben ? oysa senin yazdığın şiirlerde sadece bir kelime olsam bile yeterdi bana , varlığıma bir delil..
ne kadar zamandır böyleyim hatırlamıyorum ama bildiğim aynen senin yazdığın gibiyim : ‘ayaklarının dibindeyim hep ben. uzun bir süredir nefes alamıyordum zaten..’
Crockett..
Adela Greceanu..
Adela Greceanu 1975 Romanya’da doğdu.. ‘Kitabımın adı , Beni Bunca düşündüren..’ adlı şiir kitabı ile Romen Edebiyatına ilk eserini kazandırdı. 2001 yılında ikinci kitabı ‘Bayan QUASİ’yi çıkardı.. 2008 yılında yayımlanan son romanı ‘Kırmızı Çoraplı Gelin’ ve son şiir kitabı ‘Yürekten Anlamak’ çıktı.. 2209 yılında Word Express adı altında değişik ülkelerden genç yazar ve şairlerle birlikte İstanbul’a bir tren yolculuğu gerçekleştirdi , İstanbul Şiir
Festivaline katıldı , çeşitli etkinlikler tartışma ve çeviri atölyelerine katıldı.. Adela Greceanu genç yaşta Romen edebiyatının ve çağdaş dünya edebiyatının beğenilen ve umut veren yazarları arasında yer almaktadır..
‘Beni Bunca Düşündüren Kitabımın Adı’ (1997) adlı kitabından :
‘.. metinlerimi yazarken , lütfen her satıra büyük harfle başlayın, sizin büyük harfleriniz benimkilerle uyuşmasa bile , hatta bir sonraki sözcüğü önemsemeden yapın bunu.. böylece her metin, özünde barındırdığı o beklentiyle dolu olacak, belli bir sayıda yeniden yazılma beklentisi. Her metin daima başka bir metine dönüşecektir (başka bir şeye). Her metin küçük bir canavardır. Farklı yazılabileceği şekillerin sayısı , büyük ihtimalle metnin öleceği yaşa denk gelecektir..’
‘Geçen yaz, sarı ve kırmızı ve diğer güneş renklerine boyanmış bir
Evdi. O evin içindeki insanlar sesiz. Yalnızca gülümsüyorlar , bir
Fotoğraftaymışçasına.. sözcükleri uzun zaman önce sessizliğe
Büründü, çünkü ben orada yaşamıyorum artık. Bunun tam olarak
Ne zaman olduğunu bilmiyorum. Sanırım şöyle oldu : ben hala
Evin içinde Yaşarken , tam bir sözcük doğmak üzere olduğunda,
Sözcük birdenbire bir çiçeğe , çimene , güneşe dönüştürüldü ,
Böylece yaz büyüdü. Böylece evin duvarları büyüdü, ve
Büyürken , orada, dördünün ortasında durmakta olan benden
Giderek uzaklaştılar. Ne olup bittiğini fark etmedim ve çok fazla
Konuşup çok güzel Şeyler anlattım. Sözcük-çiçekleri söylemeye
Devam ederken, duvarlar dört ayrı yöne doğru uzaklaşmaya
Devam etti, ta ki ben dışarıda kalana dek.. dışarısı yaz mevsimiydi..’
‘Yüz yüze duruyoruz.. göğsüme temiz havayı doldurarak başlıyorum
İşe, çektiğim havanın bir ucunu içeride tuttuğumu ve sonra dışarı
Bıraktığımı düşleyerek. Benim bıraktığım havayı içine alıyorsun
Bir öpücükmüş Gibi , ve onun diğer ucunu ciğerlerinin
Derinliklerine bağlıyorsun, oraya bir bitkiyi ekermiş gibi.
Beni aldığın havayı geri vererek cevaplıyorsun , ciğerlerindeki kök çiçek
Açmış gibi.. Ve ben de aramızdaki havayı topluyorum , aceleyle
Arkama saklıyorum, ve sana havayı Hangi elimde tuttuğumu
Soruyorum. Umutsuzca birtakım işaretler yapıyorsun, çünkü sana
Nefes olacak hava kalmamış, bense hangi elimde havayı tuttuğumu
Bilmen İçin ısrar ediyorum.. Bulamıyorsun , onun yerine , elimden
Bıraktığım havayı açgözlüce yakalamaya çalışıyorsun.. İçine
Çekiyorsun onu, dışarı veriyorsun, tümünü kendine saklıyorsun.
Beni unutuyorsun. Mutlu görünüyorsun, ve bağımsız , ama ben
Senin boşa nefes aldığını söylüyorum. Sonunda aşağı bakıyorsun –
Ayaklarının dibindeyim hep ben. Uzun bir süredir nefes
Alamıyordum zaten..’
ADELA GRECEANU
Çeviren : Yaprak Öz
Word Express projesine ülkemizde destek veren ‘Özgür Edebiyat’ dergisinin ocak-şubat 2010 , sayı:19’da Yaprak Öz’ün çevirisiyle diğer Adela Greceanu metinlerini okuyabilirsiniz..
Umarım bir gün Adela Greceanu’nun kitaplarının hepsini dilimizde okuyacağız.. Sabırsızlıkla bekliyoruz..
Crockett..