İTİRAZIN İKİ ŞARTI

çok olmadığımız kesin
çok olan tarafta değiliz
çok olan tarafta olmayacağız
türkiye’de kürt olacağız
kürtlerde ermeni
ermenilerde süryani
gidip almanya’da türk olacağız
hollanda’da surinamlı
fransa’da cezayirli
iran’da azeri
amerika’da zifiri zenci olacağız
çoğalan zenci de mutlaka kızılderili
israil’de filistinli
köpeğin karşısında kedi
kedinin karşısında kuş olacağız
kuşun karşısında börtü böcek
hakemler hep karşı takımı tutacak
ve biz hep yedi kişiyle tamamlayacağız maçı
çiçeklerden kamelya olacağız
az kolumuzun tarafında
solda olacağız
bu itirazın ilk şartı
solda da az olacağız
bu itirazın ilk şartı
solda da az olacağız
devrimi çoğaltırken çünkü
bir başka devrime hızla azalacağız
bu da itirazın ikinci şartı 

NEVZAT ÇELİK

‘..Bu ağaçlar katlanamaz daha basık bir göğe
Bu taşlar katlanamaz yabancı çizmelere
Yalnız güneşe boyun eğer bu yüzler
Yalnız doğruluğa boyun eğer bu yürekler..’

Yannis Ritsos

‘Bir yola çıkıştır her sözcük

Bir buluşma için – sık sık vazgeçilen-

Ve bir sözcük işte ancak o zaman gerçektir : BU BULUŞMADA DİRETTİĞİ ZAMAN..’ 

Yannis Ritsos

BELKİ BİR GÜN

Sana bu pembe bulutları göstermek istiyorum gecede.
Ama görmüyorsun. Gece olmuş –insan neyi görebilir ki?

Artık senin gözlerinle görmekten öte bir seçeneğim yok, diyor
demek ki yalnız değilim, yalnız değilsin. Gerçekten de
bir şey yok sana gösterdiğim yerde.

Sadece gecede bir araya gelmiş yıldızlar, yorgun,
bir kır eğlencesinden kamyonla dönen insanlar gibi,
hayal kırıklığına uğramış, aç, hiçbiri türkü söylemeyen,
terli avuçlarında ezik yaban çiçekleri.

Ama ben direteceğim, diyor, görmekte ve sana göstermekte,
çünkü sen görmezsen, sanki ben de görmemiş olacağım
-hiç değilse senin gözlerinle görmemekte direteceğim-
ve belki bir gün buluşacağız başka yönlerden gelip.

Yannis Ritsos

AHKER

I /

Büyükbüyük nine alacakaranlıkta bir gölge gibi kalkıp cezvesini , kallavi fincanını sessizce alırdı teldolaptan. Sonra cezvesini sürmek için , maşasıyla külleri bir yana itince , ahkerler belirirdi mangalda. Öyle gözgöz, Öyle kıpkızıl , bütün geceyi ısıtan iri ahkerler. Ve ben çocuk kalbimle onları mangala düşmüş yıldızlar sanırdım.

Büyükbüyük ninem , her gece bu yıldızlarda pişirirdi kahvesini.

II /

Harflerle üstü örtülmüş

Bir ahker olsa gerek şiir

Yine de yanar birinin canı

Kalbiyle açmakta çünkü kitabı

AHMET TELLİ  (Temmuz-2009)

( AKATALPA AYLIK ŞİİR VE ELEŞTİRİ DERGİSİ EYLÜL 2009 – 117 . SAYISINDAN ALINMIŞTIR. AKATALPA :  Mollagürani Mah. Teker Sok. No:8 , Zemin Kat , Osmangazi-Bursa)

Bir Kadeh Rakı

Burda, bir Ahmet Erhan var uzakta
Defterini dürmüş ve Bingöl’de bir dağ köyü kadar yalnız
Aylardır aramadınız, yolları da kapanmadı
Ayakizleri betonlarınızın üzerinde saklıdır

Burda, bir Ahmet Erhan var uzakta
Taşikardi, ülser ve panik ataklı anksiyeteyle dalaşır
Aşağıeğlence’den çıkın, Etlik İlkokulu’nun altında
Ankara’da, bir belediye otobüsü yalnızlığını yaşar
Görseniz bir yerlerden hatırlarsınız mutlaka

Elleri artık titriyor, eski gibi değil
Başını sanki dünyayı taşıyormuşçasına yorgun tutuyor…
Burda, bir Ahmet Erhan var uzakta
Gözleri şehrinizin bütün dumanlarıyla kaplıdır

-Bir kadeh rakının kırk yıl hatırı vardır… 

AHMET ERHAN